Staalvezelbeton is voor bepaalde toepassingsgebieden een alternatief voor traditioneel gewapend beton. Staalvezels zijn een discontinue, 3-dimensioneel georiënteerde, isotrope wapening eens ze in het beton zijn gemengd. Staalvezels overbruggen de scheur bij zeer kleine scheuropeningen, herverdelen de druklast en optimaliseren de betonweerstand na een scheur.
Er zijn verschillende soorten vezels (materiaal, vorm, grootte...) beschikbaar, hun effect in het beton varieert. Staalvezelbeton kan daarom nooit worden gereduceerd tot "beton met staalvezels". Staalvezels kunnen worden onderverdeeld in vijf groepen:
- Type I - koudgetrokken draad
- Type II - plaatstaal
- Type III - smeltextractie
- Type IV - geschaafde koudgetrokken draad
- Type V - gefreesd uit blokken
De overgrote meerderheid behoort tot type I. Het meest voorkomende en meest performante ankertype is het "haakse uiteinde". Voor hetzelfde type vezel hebben lengte/diameter en treksterkte de grootste invloed op de prestaties van de vezel. Hoe hoger de l/d-verhouding, hoe beter de prestaties van het staalvezelbeton.